وبلاگ تفریحی

سلام خانم معتمدآریا خواستم ازطرف خودم وهمشهریانم ازشما هنر مند گرانقدرکه شهرمارابرگزیده وبه فرهنگ و هنر مردمان هفت هزارساله بهادادیدتشکرکنم ومتأسف شوم برای آنچه به شما گذشت هر چندابعادش کوچکترازحد اهمیت است. من تاکنون افتخارهمکاری و فرصت آموختن از شما رانداشته ام اما همیشه کارهای شما را دنبال کرده،دیده ام، هنرتان راستوده و به آن افتخارکرده ام. من و شمادوستان و همکاران مشترک زیادی داریم یکی دوبارهم ازنزدیک شمارادیده ام، می دانم که در مرام شماعشق به تک تک هموطنانتان موج می زند. می دانم دستتان همیشه بخیراست و سرتان شلوغ وآمدنتان به کاشان فقط ازسرخیرخواهی بوده ونه چیزی دیگر،می دانم که مهربانیدودر اخلاق بی نظیرودلتان برای ایران وایرانی می تپد. بانوشماافتخارسینمای ایران هستید واحترامتان واجب کاش آن عزیزانی که دستورحمله را به سربازانشان دادندمی دانستند که ما همه ایرانی هستیم، فرهنگ و هنرایران فرهنگ و هنرخودمان است و حمله به شما یعنی حمله به خودی کاش می دانستند که ما همگی انگشتان یک دستیم با قدوقواره های متفاوت وظیفه ماحرکت به جلو وانجام کارهای بزرگ است نه خُرد کردن یکدیگر کاش عشق نه کینه وکاش احترام نه یورش کاش آن بزرگواران برای مبارزه با فقروگرسنگی ،برای رفع مشکلات مردم، برای حمایت ازکارگران بیکاروبسته نشدن کارخانه ها،برای رفع معضل بیکاری واعتیاد جوانان شهر،برای حفظ محیط زیست،برای جاده های خراب و وسایل نقلیه فرسوده وغیراستانداردکه هرروز خانواده ای را در این شهرعزادارمی کند دستورحمله صادرمی کردند نه برای ایجاد وحشت و هراس در دل همنوع بگذریم بانو شما سیمین سینمای ایران هستید ودردل همه ماجادارید،برایتان آرزومند بهترینیم و دعای خیرماپشت سرتان امیدوارم نام کاشان هیچ وقت شما رابه یاد فحش ودشنام وتوهین نیاندازد امیدوارم همچون قبل شهرکاشان شما را بیاد سهراب سپهری بزرگ بیاندازد یاد تمدن هفت هزارساله،سفالینه های گلی سیَلک، باغ فین،کویرمَرنجاب یاد پنجره،فکر،هوا،عشق،چشم هاوواژه های شسته شده یاددوصنوبرکه هیچ گاه با هم دشمن نیستند یاددانه های انار،توت بی دانه، ضنجره وگل سرخ یاد یاس، میخک، گل شبدر،گلدان، خانه های پنج دری بزرگ،حوض های آبی وآسمانهای آبی تر امیدوارم کاشان فقط شما رابه یاد کاشان بیاندازد یاد کاشان،یاد قمصر،یاد نیاسر ویاد برزُک امیدوارم نام شهرم شما رابه یادشهری بیاندازد که مردمان بالا دستش آب را گل نمی کنند، آب را می فهمند وبه یکدیگر روشنی هدیه می دهند شهری که مردمش عاشق مهربانی و سیب هستندو زیرسایه دانایی با شقایق هایشان زندگی می کنند.

 

---

شازده کوچولو به روباه: تو سواد داری؟ روباه: سواد مال ادماست. من شعور دارم ………… سواد ؟؟؟ شعور؟؟؟ هیچکدام نبود بانو…