وبلاگ تفریحی

دهه ۶۰, دهه ۷۰, متولیدن دهه ۶۰, متولدین دهه ۷۰, دهه شستیا

با یکدیگر کل کل دارند. کل کلی که هنوز پایانش مشخص نیست. معلوم نیست برد با دهه شصتی هاست یا هفتادی ها؟ دو قشری که به فاصله ۱۰ سال از یکدیگر به دنیا آمده اند و زمین تا آسمان با هم متفاوت هستند. دهه شصتی ها که خود را یادآور دروان جنگ و خاطرات روزهای سختمی دانند و به دهه هفتادی ها فخر می فروشند که شما چه می دانید نفت کوپنی، صدای آژیر قرمز و وضعیت سفید یعنی چه؟!

کافی است از یک دهه شصتی در مورد دهه هفتادی ها بپرسید تا بگویند: «امان از دهه هفتادی های بی خیال و راحت طلب.» و اگر از دهه هفتادی ها این سوال را درباره دهه شصتی ها بپرسید، اگر نگویند اصلا برایشان اهمیتی ندارد، می گویند: «افسرده و یک سره در حال تفکرند!»

بحث بر سر تفاوت های دهه شصتی ها با هفتادی ها کار را به جایی رساند که در شبکه های اجتماعی صفحه ای به نام دهه شصتی ها باز شد و نوستالژی های این دهه دست به دست می چرخید. از تیله بازی در کوچه های محل تا کارتون ها و فیلم های مورد علاقه بچه های آن دهه متقاضیان زیادی پیدا کرد. اما دهه هفتادی ها هم از پای ننشستند و علاقه مندی هایشان را به رخ بچه های دهه شصتی کشیدند.

دهه هفتادی ها راحت زندگی می کنند

محمد متولد ۱۳۶۲ است. در یک کافه کار می کند. کافه ای که پاتوق بچه های تئاتر است. می گوید: «دهه هفتادی ها عشق و حال می کنند. راحت اند. سرخوش اند. دغدغه زندگی کردن ندارند و مثل ماها سر هر موضوعی ساعت ها درگیر نمی شوند.»

می خندد و می گوید: «به قول خودشون وقتی دور هم در کافه جمع می شوند: نسل ما، نسل «تیک ایت ایزی» است.» سر تکان می دهد و می گوید: «برای ژست در خودشان می روند، هاله ای از یک دود دور خودشان درست می کنند و در آن می نشینند، ولی وقتی می پرسی چه مشکلی دارد، حرفی ندارند. ولی وقتی از یک دهه شصتی می پرسی چه مشکلی داری، شروع می کند از تفکراتش درباره گرسنگی در سیاره ای دور تا همین بیخ گوش خودمان. می گوید و بعد واقعا افسرده می شود!»

فرق ژست عکس های دهه شصتی ها با هفتادی ها

هانیه دانشجوی جامعه شناسی است. متولد ۱۳۶۰ است. در مورد تفاوت دهه ۶۰ و هفتادی ها می گوید: «همه چیز عوض شده است. در گذشته های نه چندان دور جور دیگری بودیم. این روزها مدل ها فرق کرده است. مثلا: زیر عکس ها، دخترهای دهه هفتادی برای همدیگر می نویسند: «مرسی عشقم. عاشقتم ملوسم. همه من. نفسم!»

یعنی واژه هایی به کار می برند که یک دهه شصتی کلا با آن آشنا نیست و اگر هم بلد شده، به دلیل این هم جواری با دهه هفتادی هاست.

درواقع بچه های دهه ۶۰ به اعتقاد من به دلیل شرایط سختی که در آن بزرگ شده اند، تودارتر هستند و احساساتشان را به راحتی بروز نمی دهند.»

هانیه که در همین مورد تحقیقی هم انجام داده و به قول خودش دوست دارد پایان نامه اش را به تفاوت های این دو دهه اختصاص دهد، می گوید: «من تمام جنبه های اقتصادی، فرهنگی، فکری و اجتماعی بچه های این دو دهه را بررسی می کنم. ولی اگر به صورت ظاهری و فرهنگی بخواهم مقایسه شان کنم، مثلا در پدیده ساده عکس گرفتن هم ژست ها فرق کرده است.

دخترهای هفتادی لب ها را غنچه می کنند. دست ها را به نشان پیروزی کنار صورت می برند و معمولا سه رخ عکس می اندازند. پسرها انگشتان یک دست را لای چپه موها می برند و سه رخ با اخمی و ته ریش عکس می گیرند. پسرها زیر عکس های همدیگر می نویسند: «بیگ لایک داداشی. فدات بشم فدا مدا دادا»

درواقع مدل ها فرق کرده و ادبیات گفتاری هم بین این دو نسل متفاوت شده. است. دوران ما (دهه شصتی ها) که شامل سال های ۷۷ تا ۸۹، ۸۷ است، یعنی دوران دبیرستان و دانشگاه که دوست انتخاب می کردیم، این سبک ادبیات و ژست ها در عکس ها باب نبود.

انگار به نوعی رها و به دور از اداهایی بودیم که نمی خواهد خود واقعی را بروز دهد. درواقع بی ژستی خاص رو به دوربین می نشستیم و ردیف دندان ها را نمایش می دادیم. به دوستان نمی گفتم «عشقم، نفسم».

می گفتیم عکست جواد شده یا عکست قشنگه. اسم همدیگر را صدا می زدیم و نهایت مرسی عزیزم را گاهی چاشنی رفاقتمان می زدیم.»

هانیه این تغییرها را فقط مختص دخترها نمی داند و می گوید: «پسرها در زمان ما دست در گردن همدیگر عکس می انداختند، ژست نمی گرفتند و بر اثر خنده سقف دهان و حلقشان پیدا بود. به همدیگر فدا و مدا و داداشی جون نمی گفتند، در نهایت مخلصم، آقایی، سروری، عزیزی یا خیلی جوادی تکیه کلامشان بود. اما این روزها به عکس های اینستاگرامی و فیس بوکی که خیره می شوم و ادبیاتشان را می خوانم، فکر می کنم افراد دهه ۶۰ را بیشتر دوست داشتم یا شاید نسلی که راحت بود. عکس ها لبخند را بی دهان غنچه نشان می دهد و عشقم و بوس را به هم جنسم قالب نمی کند. اگر طرف خز است واقعا، می گوید خز نه عشقم، دافم، بوسم، داداشی جونم… درواقع صاف و صادق نظرش را بیان می کند و نگران نیست اگر دهانش را باز کند و بخندد و دندان هایش معلوم شود ممکن است زشت شود.»

متفاوتیم، جسوریم، راحتیم!

این جنگ و فرق بین دهه هفتادی ها و شصتی ها فقط صدای دهه شصتی ها را درنیاورده است. دهه هفتادی ها هم نسبت به آن ها نظراتی دارند.

سحر. م، متولد ۱۳۷۳ و دانشجوی بازیگری است. در مورد تفاوت هایش با خواهری می گوید که متولد ۱۳۶۲ است. در کافه نشسته ایم و راحت به اصطلاح لم داده و آستین هایش را تا آرنج بالا زده انگار می خواهد به جنگ برود. خواهرش اما مانتوی سنتی پوشیده و پاهایش را روی همدیگر انداخته است.

سحر می گوید: «ما واقعا فرقی با شما نداریم، ولی کاملا متفاوتیم.» و پخی می زند زیر خنده و می گوید که درواقع این جفتش دوتاست! خواهرش چشم غره ای به او می رود و می گوید شوخی بی مزه و بی جایی کرده است. همان لحظه سحر به سمتم بر می گردد و می گوید: «بیا خواستم با چشم های خودت شاهد باشی که فرقمان در چیست. اگر این جا بچه های گَنگ خودمان نشسته بودند (گنگ دارند. یک سری هم دانشکده ای هایش که هفتادی هستند و اسم کنگشان «هفتادی های خفن» است)، حتما کلی با این شوخی حال می کردند. راحت جواب سوال هایت را می دادند. پا روی پا نمی انداختند. در ضمن اگر یکی باهات شوخی می کرد، پا به پاش می آمدند و خوش می شدیم. اما همین خواهر من… کلا عجیب اند. همه اش می خواهند توی سرت فرو کنند شما هفتادی ها پررو هستید، بی هدفید، مطالعه درست ندارید! یعنی دهه هفتادی ها بی مخ اند، این ها عقل گرا هستند!»

بلند می شود سری به گنگ در طبقه بالا بزند و به قول خودش با دود علامتی بدهد. سارا خواهر بزرگ تر است در مورد خواهرش و افکارش می گوید «من ازشان بدم نمی آید. حقیقت این است که اصلا نمی توانم درکی ازشان داشته باشم. می دانی دنیاشان، افکارشون، خواسته هاشان و حتی مدل بزرگ شدنشان با ما خیلی متفاوت است. ولی بعضی وقت ها واقعا تحسینشان می کنم و با خودم می گویم کاش من هم عین دهه این ها می توانستم نسبت به حرف و عکس العمل مردم و اطرافیانم بی خیال باشم و کاری را که دوست دارم انجام بدهم خیلی بی محابا حرف می زنند و رفتار می کنند.

ما در دوران جنگ بزرگ شدیم. به ما یاد دادند باید قانع باشیم و حتی ما همیشه یک ترس پنهان از شرایط داریم. این ها نمی ترسند. مثلا چند وقت پیش ماشین می خواست خیلی عادی توضیح داد می خواهد با دوستانش بروند و بگردند و باید ماشین ببرد و اصلا مهم نیست روزهای جمعه ممکن است خانواده ماشین بخواهد و استدلالش هم این بود وقتی بچه دار می شوید، باید اولویت با بچه باشد، در صورتی که زمان ما و دانشجویی دسته جمعی با اتوبوس و پیاده می رفتیم و کلا جرئت نداشتیم بگوییم دسته جمعی می رویم گردش!»

سحر پایین می آید، اکثر بچه های کافی را می شناسد و دست می دهد و بلند بلند می خندد و رو به پسری می گوید: «چطوری زامبی؟! جدیدا آدم جدید چی خوردی؟» و صدای خنده اش کل کافیه را بر می دارد. نصف موهایش آبی است و تا نصف دستش بند و نخ و چیزهای گوناگونی آویزان است. راحت و سرخوش است و اصلا برایش مهم نیست میز کنار دستی اش دختر و پسر جوانی نشسته اند به دلیل سر و صداهایش چپ چپ نگاهش می کنند.

دهه شصتی ها معروف ترند یا هفتادی ها؟

دهه شصتی ها می گویند ما معروف تریم. نوستالژی های ما قوی تر است. نسل بچه هایی که زمان تولدشان را از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۹ تقسیم بندی می کنند، بچه های که به واسطه جنگ زودتر واقعیت زندگی را دیدند.

دورهمی ها را بهتر می شناسند وقتی در یک زیرزمین تاریک با دایی و خاله و بچه های فامیل باید جمع می شدند تا بمباران تمام شود. بچه هایی که کتاب می خواندند، چون هنوز گوشی های تاچ و دنیای مجازی وارد زندگی شان نشده بود. نسلی که هنوز نسبت به بعضی موارد سخت گیر است

اما دهه هفتادی ها می گویند ما جنگی با شما نداریم. اصلا شما معروف تر. برای ما هیچ چیز مهم نیست. در لحظه زندگی می کنیم خوشیم و تمام. مهم نیست چه فکری در مورد ما دارند. مهم این است که آزاد و رها باشیم که هستیم. این است جنگ دهه شصتی ها و هفتادی ها…

* دکتر امان الله قرایی مقدم، جامعه شناس در مورد تفاوت دهه شصتی ها و هفتادی ها معتقد است: «خیلی ها می گویند جوانان دهه ۶۰ افسرده هستند، اما من این حرف را قبول ندارم. شاید بتوان گفت دهه شصتی ها در مقایسه با بچه های نسل جدید درون گراتر هستند و حساسیت روحی بیشتری دارند.

حتما تمام کودکان دهه شصتی کوپن و صف قند و شکر را به یاد می آورند. همه این ها متولدان دهه ۶۰ و اواخر دهه ۵۰ را از متولدان سایر دهه ها متمایز می کند. حتی بخواهیم شرایط آن ها را به لحاظ فرهنگی هم بررسی کنیم، می بینیم که در حساس ترین سال های زندگی با مسائلی مواجه بوده اند که برای سن آن ها خیلی نامناسب بوده. مثلا رنگ اکثر لباس ها حتی به های پیش دبستانی هم تیره بودند. خندیدن در ملا عام عیب محسوب می شد و کسی که از همه ساکت تر و سنگین تر بود، بیشتر از همه تحسین می شد.

آنها تحت تربیت انقلابی بزرگ شده اند. یعنی پدر و مادرها آن ها را با مفاهیمی آشنا کرده اند که باعث تفاوت نسل آن ها با نسل های قبل می شود. به همین دلیل به نظر می رسد که متولدان دهه ۶۰ آرمان های اجتماعی قوی تری دارند.البته حتی اگر دهه شصتی ها شرایط ویژه ای را که برشمردم نداشتند، باز هم از میزان تفاوت های خودشان با دهه هفتادی ها تعجب می کردند، چون فاصله سنی نسل ها خیلی کم شده است، یعنی اگر در گذشته هر ۵۰ سال و بعدتر هر ۳۰ سال یک نسل عوض می شد، الان افراد با فاصله سنی کمتر از ۱۰ سال دو دنیای مختلف دارند.

این به دلیل تغییرات روز به روز تکنولوژی و تغییر در سبک زندگی آدم هاست. همین تغییرات سریع تکنولوژی باعث می شود که دهه شصتی ها آخرین نسل خاطره بازی بشوند که فرصت اخت شدن با یک تکنولوژی را پیدا کرده اند. اما بچه های حالا، قبل از این که به یک تکنولوژی عادت کرده یا با آن خاطره ای پیدا کنند، یک وسیله جدیدتر به بازار می آید و فرصت خاطره بازی نیست. البته دهه شصتی ها الان تازه به سن خاطره بازی رسیده اند و دهه هفتادی ها ممکن است با نزدیک شدن به ۳۰ سالگی شروع به نوستالژی کردن تبلت کنند!»

موضوع: روزانه ,
تعداد بازديد : ۳۶۵ | نویسنده: omidbox nosrti | ۰ نظر

موضوع: روزانه ,
تعداد بازديد : ۳۲۰ | نویسنده: omidbox nosrti | ۰ نظر

گفتگو با ندا شهسواری بانوی پینگ پنگ باز المپیک + عکس

گفتگو با ندا شهسواری بانوی پینگ پنگ باز المپیک + عکس

بانوی المپیکی پینگ‌پنگ بانوان ایران از علایق و اهداف خود سخن گفت و تاکید کرد که با هر گام به پیشرفت علاقه‌مندتر می‌شود.

به گزارش ایسنا، ندا شهسواری در شناسنامه شهریور ماهی است ولی در اصل این دختر پاییز در آذر سال ۱۳۶۶ چشم به جهان گشوده است. زادگاهش دیار طاق بستان و بیستون، شهر شیرین و فرهاد، شهر نانِ برنجی، کاک و نانِ خرمایی است. دنده کباب کرمانشاه، فسنجان، خورشت آلو و خورشت خلال از غذاهای مورد علاقه این بانوی المپیکی پینگ پنگ کشورمان است. سبز، سفید و قرمز را بیشتر از سایر رنگ ها دوست دارد و در دوران ابتدایی، نقاشی با رنگ روغن را امتحان کرده است ولی در همان دوران علی‌رغم اصرار استادش، نقاشی را کنار گذاشته است. یکی دیگر از علایق او موسیقی است ولی چون تمام زندگی خود را بر روی پینگ‌پنگ متمرکز کرده، زمان کافی برای پیگیری سایر علایق‌اش ندارد. او از دنیای سایر ورزش‌ها از جمله فوتبال هم بی‌خبر نیست و اخیرا مسابقات یورو را دنبال  می‌کرده و به گفته خودش طرفدار تیم ملی پرتغال و باشگاه رئال مادرید است.

 شهسواری از ۹ سالگی پینگ‌پنگ را به عنوان رشته ورزشی مورد علاقه خود انتخاب کرده است و در ۱۴ سالگی وارد اردوهای تیم ملی شده و تا به امروز نیز ملی‌پوش باقیمانده است. شروع اعزام‌های او به رقابت‌های برون‌مرزی، مسابقات غرب آسیا سال ۱۳۸۰ بوده و با مسابقات کشورهای اسلامی، آسیای میانه، قهرمانی آسیا و جهانی و المپیک لندن ادامه داشته است. شهسواری برای نخستین‌بار در تاریخ پینگ‌پنگ بانوان ایران توانسته سهمیه المپیک را به دست آورد و به عنوان تنها بانوی پینگ‌پنگ ایران در رقابت‌های المپیک۲۰۱۲  لندن حضور پیدا کند. موفقیت دخترکرمانشاهی چهار سال بعد از المپیک ۲۰۱۲ همچنان ادامه دارد و او برای دومین‌بار توانسته برای پینگ‌پنگ بانوان ایران افتخار آفرینی کند. او جواز حضور در المپیک ریو ۲۰۱۶ را کسب کرده است.

دختر همیشه خندان پینگ پنگ ایران در خانواده ای ورزشی وارد دنیای ورزش شد. دو خواهر، برادر و همسر برادر ندا نیز به طور حرفه‌ای در دسته یک و لیگ‌های باشگاهی پینگ‌پنگ بازی می‌کنند.

او صبح و بعد از ظهر تمرینات خود را پیگیری می‌کند. به تنیس خاکی نیز علاقه‌مند است ولی به دلیل اینکه تنیس خاکی و پینگ‌پنگ از رشته‌های ورزشی متضاد یکدیگر هستند و نمی‌توان همزمان در هردو رشته فعالیت داشت، پینگ پنگ را ادامه می دهد و شاید در آینده بعد از کنار گذاشتن دوران حرفه‌ای، تنیس خاکی را به طور تفریحی بازی کند.

شهسواری شانس زهرا نعمتی را در کسب مدال بازی‌های ریو بالا می‌داند. دو سال است که در مقطع کارشناسی تربیت بدنی درس خود را تمام کرده است و برای کسب سهمیه المپیک نتوانسته است برای شرکت در کنکور ارشد درس بخواند و از مسئولان انتظار دارد بدون کنکور وارد دانشگاه سراسری شود چرا که زندگی خود را برای کسب سهمیه و افتخار آفرینی برای ایران گذاشته است.

رقابت های المپیک ۲۰۱۶ ریو ۱۶ مرداد ماه سال جاری آغاز می‌شود و شهسواری در روز نخست در مرحله مقدماتی پینگ‌پنگ زنان به مصاف حریف خود خواهد رفت، پیش از حضور ندا شهسواری در المپیک گفت و گویی را با این بانوی المپیکی در خبرگزاری دانشجویان ایران انجام داده‌ایم که آن را با هم می‌خوانیم:

*شانس آوردم پنج نفر را به اردوی تیم ملی دعوت کردند

اواخر سال ۱۳۷۹ مسابقات رده‌بندی با حضور ۵۰ پینگ‌پنگ‌باز برگزار شد و در اولین حضور خود در مسابقات توانستم پنجم شوم. شانس آوردم پنج نفر را می خواستند(با خنده) و توانستم وارد اردو های تیم ملی شوم.

*مسابقات غرب آسیا و کشور های اسلامی نخستین مسابقات رسمی من بود

مسابقات غرب آسیا و کشور های اسلامی که هر دو در سال ۱۳۸۰ برگزار شد، نخستین مسابقات رسمی من بود. در رقابت‌های غرب آسیا سوم شدم و در بازی‌های کشورهای اسلامی که ایران میزبان بازی‌ها بود در رقابت‌های تیمی دوم و انفرادی سوم شدم. از آن پس اعزام به مسابقات آسیای میانه و آسیایی استارت خورد. در سال ۲۰۰۶ نیز برای نخستین‌بار بعد از انقلاب مجوز حضور در مسابقات جهانی با حجاب اسلامی را به دست آوردیم، در دسته چهار مقام اول را کسب کردیم و به دسته سه صعود کردیم و در اسفند ماه سال ۱۳۹۴ با قهرمانی در مسابقات مالزی  برای نخستین بار موفق به صعود در دسته دوم جهان شدیم.

*کسب سهمیه لندن اشک مردان را هم در آورد

خاطرات تلخ و شیرین من در پینگ پنگ به بردها و باخت‌ها مربوط می‌شود. در مسابقات انتخابی المپیک لندن همه از خوشحالی گریه کردند حتی مردان، مسابقات مردان در مجموعه انقلاب برگزار می‌شد و مسابقات ما در امجدیه بود، بعدا متوجه شدم بعد از کسب سهمیه، اشک مردان را هم در آوردم. ۲۰۱۶ نیز همان صحنه‌ها، اشک و لبخند ها برای من تکرار شد ولی این بار خارج از ایران و در هنگ کنگ.

* در انتخابی لندن انتظاری از بانوان نداشتند، انتخابی ریو سخت‌تر بود

در مسابقات انتخابی المپیک لندن کسی از بانوان انتظار کسب سهمیه را نداشت، حریفان ما قزاق‌ها بودند که ما همیشه به آنها می‌باختیم، ماه قبل از انتخابی در رقابت‌های کاپ فجر در گرگان چه در بخش انفرادی و چه در بخش تیمی به قزاق‌ها باخته بودیم و به همین دلیل کسی انتظار کسب سهمیه را نداشت و همچنین چون رقابت‌ها در ایران بود، حساسیت خیلی بالا نبود و من در فینال چهار بر یک بازی را بردم و کسب سهمیه کردم ولی انتخابی ریو بسیار سخت و استرس‌زا بود، هنگ‌کنگ میزبان بازی‌ها بود و رقابت‌ها تک حذفی برگزار می‌شد، چون من یک‌بار برای ایران سهمیه المپیک را به دست آورده بودم همه انتظار کسب سهمیه را داشتند و این مسئولیت من را بیشتر می‌کرد. استرس بسیاری داشتم در بازی فینال اگر یک امتیاز از دست می‌دادم کل بازی و سهمیه از دست می‌رفت ولی خدا را شکر بازی به نفع من برگشت.

*وقتی گفتم باید خوب بازی کنم باعث شد امتیازات را یکی پس از دیگری جبران کنم

در بازی فینال حریف یک امتیاز در گیم پنجم نیاز داشت تا پیروز مسابقه شود. نه بازی را رها کرده بودم و نه انتظار برد داشتم، می‌دانستم بازی را باخته‌ام اما با خود گفتم باید بسیار خوب بازی کنم تا بازی، بد تمام نشود که بگویند خودش را باخته است، همین باعث شد امتیازات را یکی پس از دیگری جبران کنم و گیم پنج را پیروز شوم. گیم‌های بعد نیز عقب افتادم ولی جبران کردم و توانستم بازی را پیروز شوم و کسب سهمیه کنم. بازیِ پر از استرسی بود.

*در المپیک لندن ۹۰ درصد استرس داشتم

پینگ‌پنگ رشته ظریف و حساسی است و با یک ذره تغییرِ زاویه راکت، باز و بسته شدن راکت و تغییرِ زمان ضربه نمی‌توان کاری کرد، همه چیز بسیار نوسان دارد. ممکن است یک گیم را ۱۱-۴ پیروز شوی و یک گیم را ۱۰-۱۱ واگذار کنی، تمرکز زیادی نیاز است. المپیک لندن بسیار هیجان انگیز بود و تا به حال چنین فضایی را تجربه نکرده بودم. نسبت به مسابقه‌های آسیایی و جهانی که شرکت کرده بودم، بسیار متفاوت بود.  مسابقه من بعد  از افتتاحیه بود و جو بسیار برای من سنگین بود، وارد سالن شدم، تحت تاثیر تعداد بالای تماشاگران و جو سنگین مسابقات قرار گرفتم، ۹۰ درصد استرس داشتم ولی ۴-۳ بازی را واگذار کردم. درریو تجربه بیشتری به نسبت لندن دارم، همچنین استرس و هیجانم به نسبت لندن کمتر است و به شرایط آشنا هستم.

*بهترین نتیجه و بهترین عملکرد را در ریو می خواهم

نسبت به چهار سال گذشته بسیار پیشرفت داشته‌ام، برای کسب تجربه به ریو نمی‌روم. هدف من این است در ریو خوب بازی کنم و بهترین نتیجه و بهترین عملکرد را داشته باشم.

*من تنها پینگ‌پنگ‌باز با حجاب نیستم

از سال ۱۳۸۰ با حجاب در مسابقات شرکت کرده‌ام و به همین دلیل در لندن حضورم با حجاب تازگی نداشت، بسیاری از کشورهای دیگر مانند قطر، مصر، الجزایر و… با حجاب حضور دارند. دو بازیکن مصر با حجاب شرکت می‌کنند و دو بازیکن دیگر بدون حجاب هستند. من تنها پینگ‌پنگ باز با حجاب نیستم.

*کل فدراسیون از جنس پینگ پنگ هستند

رئیس فدراسیون در گذشته دبیر فدراسیون بوده و خودش پینگ‌پنگ کار کرده است. کل فدراسیون از جنس پینگ‌پنگ هستند و این بسیار خوب است چرا که نیازها و کمبودها را درک می‌کنند. وضعیت فدراسیون در حال حاضر بسیار خوب است. سعادتمند سرپرست گذشته فدراسیون فرد مثبتی بود ولی به دلیل اینکه رشته اصلی او پینگ‌پنگ نبوده از یک سری از نیازهای ما اطلاع نداشت و درک نمی‌کرد. ولی علی  قارداشی چون پینگ‌پنگی است در جریان کامل نیازهای بازیکنان است.

 *اثرات مربوط به حضور در تور جهانی کره را در تمرینات خود شاهد هستم

حضور در کمپ چین بسیار برای من مفید بود، اردو ۱۰ روزه بود ولی بسیار تاثیرگذار بود. نکات کلیدی و ریزِ بسیاری را به من آموختند. در حال حاضر در تمرینات ریزه‌کاری‌هایی را که باید انجام می دادم را انجام می دهم و این را حس می کنم که مربوط همان اردوهای چین است. سپس در مسابقات آزاد جهانی ژاپن و کره که از بزرگ ترین مسابقات آزاد است، شرکت کردم که تجربه بسیار خوبی قبل از المپیک ریو خواهد بود و باعث می‌شود، آسوده‌تر وارد میدان بزرگ المپیک شوم. تمام قدرت‌های برتر در پینگ‌پنگ که ممکن است از حریفان من در ریو نیز باشند، در این رقابت حضور داشتند. البته ممکن است در دور اول در ریو با حریفان اروپایی و آفریقایی بازی داشته باشم.

*بعد از المپیک ما را به حال خود رها نکنند و تنها به فکر مدال‌آوران نباشند

انتظار من از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان این است که بعد از رقابت‌های المپیک ما را به حال خود رها نکنند چرا که برای کسب سهمیه و حضور در المپیک بسیار زحمت کشیده ایم و حتی ممکن است در المپیک خوب بازی کنیم. تنها از مدال آوران حمایت نکنند. تعداد ورزشکاران حاضر در المپیک بالا نیست، این تعداد را نیز تحت پوشش بگیرند، بیمه کنند و ورزشکار را به حال خود رها نکنند تا انگیزه‌اش را از دست دهد.

*امیدوارم حقوق ها قطع نشود

امسال بعد از انتخابی المپیک برای نخستین‌بار ماهیانه مبلغی را دریافت می‌کنیم که خوب است و تا خود بازی‌های المپیک ادامه دار است ولی انتظارم این است که ادامه‌دار باشد چون در زندگی خود کاری جز پینگ‌پنگ انجام نداده‌ام و تمام زندگی خود را برای ورزش گذاشته‌ام.

*بعد از لندن بسیار بی‌انگیزه شده بودم

بعد از رقابت‌های المپیک لندن یکی دو سال بسیار بی‌انگیزه شده بودم، و در اردو ها و مسابقات بی‌انگیزه بودم چون تحت حمایت جایی نبودم. به دلیل اینکه برای حضور در ریو انگیزه داشتم یک سال و نیم قبل از انتخابی المپیک تمریناتم خود را با انگیزه  آغاز کردم. هر ورزشکاری آرزو دارد در المپیک حضور داشته باشد. ولی انتظار من این است این بار بعد از ریو به حال خود رها نشوم چرا که من در زندگی تک بعدی بودم و تمام زندگی خود را برای پینگ پنگ گذاشته‌ام و حتی یک سال به طور کامل تحصیل را برای کسب سهمیه المپیک ریو کنار گذاشتم. حمایت باید وجود داشته باشد تا انگیزه برای ادامه کار باشد.

*هرجا سرمایه‌گذاری شود نتیجه آن را خواهند دید

تفکر من این است چون برای نخستین‌بار یک زن در پینگ‌پنگ سهمیه المپیک را کسب کرده است نگاه ویژه‌تری به پینگ‌پنگ بانوان  شود. سرمایه‌گذاری خوبی بر روی والیبال شده است و نتیجه آن را نیز دیده‌اند. طبیعی است هرجا سرمایه‌گذاری شود نتیجه هم خواهند گرفت فرقی ندارد چه رشته‌ ورزشی باشد.

*توپ درجه یک برای تمرین بدهند

هر چقدر توپ برای تمرین در اختیار داشته باشیم بهتر است، البته توپ مرغوب و درجه یک. گاهی اوقات کیفیت‌ها بالا و پایین می‌شود و توپ نامرغوب برای تمرین در اختیار ما قرار می‌گیرد. هرچقدر حمایت‌ها بیشتر شود شرایط پینگ‌پنگ بهتر می‌شود، از اسفند ماه به طور مستمر در اردو ها بودیم و در مسابقات شرکت کردیم و نتیجه آن را دیدیم، هم سهمیه المپیک را کسب کردیم و هم توانستیم برای نخستین‌بار از دسته سه به دسته دو صعود کنیم. اگر اردوها و حریفان تمرینی بیشتر و با کیفیت‌تر شود بسیار عالی می‌شود. حضور دو بازیکن کره‌ای و مربی کره‌ای در مدت حضور خود در حدود ۹ ماه بسیار مفید بوده و اگر ادامه‌دار باشد خوب است. اردوهای با کیفیت بالا به همراه حریفان تمرینی خارجی در کنار مسابقات آزاد برای پیشرفت لازم است.

*توانایی صعود به دسته یک را داریم

سطح پینگ‌پنگ ایران در حال پیشرفت است و اگر به همین روال پیش رویم، اردوهای بیشتر در کنار تمرینات بدنسازی، تکتیکی و تاکتیکی داشته باشیم،  حتی در خود می‌بینیم تا دو سال آینده در رقابت‌های جهانی به دسته یک صعود کنیم. تیم هند چه در بخش مردان و چه در بخش زنان به دسته یک صعود کرده است. در رقابت‌های کاپ فجر با فاصله کمی به آنها باختیم، به همین دلیل می‌گویم با ادامه‌دار شدن تمرین‌ها و اردوها توانایی صعود به دسته یک را داریم. دسته دو را نیز باید حفظ کنیم، صعود از دسته سه به دسته دو کار سخت و حساسی بود.

*استعداد، نبوغ و پشتکار برای پینگ پنگ لازم است

چندین سال است نفرات دوم و سوم کشوری در حال تغییر هستند و همه بسیاری در تلاش هستند، وارد اردوهای تیم ملی شوند. پینگ‌پنگ رشته سختی است و استعداد، نبوغ و پشتکار لازمه آن است. در مسابقات مالزی غزاله حدادفر از تیم جوانان جایگزین یکی از بزرگسالان شد و سپس دوباره در رقابت‌های تایلند فاطمه جهانی‌فر یکی دیگر از جوانان جایگزین شد. بسیاری در تلاش هستند و در شهر خودم کرمانشاه ورزشکاران با استعداد و علاقه‌مند به پینگ‌پنگ وجود دارند و این نیازمند تلاش، پشتکار و یک مربی خوب است که تکنیک‌های پایه را اصولی  آموزش دهد.

*کرمانشاه خانه پینگ پنگ اختصاصی دارد

امکانات کرمانشاه خوب است و یک خانه پینگ پنگ اختصاصی دارد که مجهز به خوابگاه و سالن تمرین است و به نسبت سایر شهرها حتی تهران وضعیت بهتری دارد. چه در بخش دختران و چه در بخش پسران استعدادهای خوبی دارد، بیشتر در رده خردسالان، من و خواهرم برای تیم شدن تنها به یک نفر دیگر نیاز داریم.

*قبل از مسابقه فقط به مسابقه و بعد از مسابقه به خانواده‌ام فکر می کنم

چندین‌بار این تجربه را داشته‌ام که قبل از مسابقه به چیز دیگری فکر کرده‌ام و بازی را باخته‌ام و به همین خاطر بسیار تلاش می‌کنم به مسابقه فکر کنم ولی بعد از مسابقه اگر پیروز شوم نخستین چیزی که به ذهنم می‌رسد این است که به خانواده‌ام زنگ بزنم و طبیعتاً چون به آن‌ها زنگ می‌زنم بردم را به خانواده‌ام تقدیم می‌کنم.

*سطح توقع انتظارات از من، هم خوشحال کننده است و هم اذیت کننده

خانواده، فدراسیون و مردم با هر پله پیشرفت من می‌گویند حالا که تا این مرحله پیش آمدی توانایی و پتانسیل موفقیت بیشتر را داری و این موضوع برای من هم خوشحال کننده است هم اذیت کننده. بیان انتظارات یعنی توجه کردن به من و این نگاه مردم نسبت به من است. این انتظارات در مسابقات  بسیار حساس مانند انتخابی المپیک بسیار برای من استرس زا است ولی در مسابقه‌های داخلی، آسیایی و جهانی دوست دارم و بیشتر باعث خوشحالی من می‌شود.

* هر چقدر به جلو گام بر می‌دارم علاقه‌مند می‌شوم جلوتر روم

کسی نمی‌داند کجا دوست دارد، برود. من هرچقدر جلوتر می‌روم علاقه‌مند می شوم یک گام دیگر به جلو بردارم. دوست دارم رنکینگ‌ام را ارتقا دهم و در المپیک خیلی خوب بازی کنم. رنکینگ من بسیار جابه جا می‌شود چون حریفانم در مسابقات بیشتری شرکت می‌کنند و با کسب امتیاز بالاتر از من در رنکینگ قرار می‌گیرند. در کمپ چین حدود ۷ ساعت تمرین می‌کردم و این باعث خستگی من شده بود و نیز به ریکاوری نیاز داشتم ولی بلافاصله در مسابقات آزاد ژاپن و کره شرکت کردم، با وجود خستگی خوب بازی کردم چرا که در گذشته نمی‌توانستم با بازیکنان درجه یکِ پینگ‌پنگ رقابت کنم ولی در این مسابقات در امتیازات، نزدیک بودم و حتی گیم  هم گرفتم، به همین دلیل حس می‌کنم توانایی رقابت با بازیکنان درجه یک جهان را دارم. این‌بار در ریو باید برد را به دست آورم، هدف من خوب بازی کردن است، ممکن است حتی در بازی دوم هم به بازیکنان چینی و کره‌ای نخورم و مشکلی نداشته باشم( باخنده خدا کند که نخورم). تا جایی که فیزیک بدنم اجازه بدهد و روی فرم باشم، اضافه وزن نداشته باشم و  آسیب نبینم پینگ پنگ را ادامه می‌دهم.

*حضور روانشناس باعث شد در جاهای حساس بر استرسم غلبه کنم

مسائل روانی بسیار تاثیرگذار است و روانشناس برای هر رشته‌ ورزشی لازم است. پینگ‌پنگ رشته‌ای است که مسائل روانی در آن مطرح است و به تمرکز بالایی نیاز دارد، اگر استرس بر بازی حاکم شود توانایی اجرای تکنیک را نخواهی داشت به همین دلیل حضور روانشناس بسیار مهم است. چه در رقابت‌های انتخابی لندن و چه در انتخابی ریو روانشناس در اردوها حضور داشت و در رقابت‌های هنگ کنگ نیز روانشناس اعزام شد و باعث شد در جاهای حساس بر استرس خود غلبه کنم و با تصمیم های عاقلانه تکنیک ها را صحیح اجرا کنم، تمرکزم بالا بود و بیشتر به بازی فکر می‌کردم.

*چندین سال است که با لیموچی کار می کنم

لیموچی از سال ۱۳۸۰  مربی تیم ملی بود ولی چند سالی دور شد. از سال ۲۰۱۱ تا به امروز لیموچی به طور مستمر در کنار تیم ملی حضور داشته است و با تیم به مسابقات اعزام شده است و با بازیکنان آشنایی دارد. چندین سال است که با او کار می کنم.ندا شهسواری

*قرار دادهای ما به نسبت مردان پایین‌تر است

قراردادهای ما به نسبت مردان بسیار پایین تر است. لیگ چند سال است که به صورت متمرکز برگزار می‌شود که این اصلا خوب نیست و اگر به صورت رفت و برگشت برگزار شود، بسیار خوب است چرا که هر هفته بین بازیکنان رقابت برقرار می‌شود و هر هفته بازیکنان تمرین می‌کنند، تعداد اسپانسرها در این شرایط بیشتر خواهد شد و بیشتر قرارداد خواهند بست، اسپانسر ها زمانی که متوجه می‌شوند لیگ به صورت متمرکز برگزار می‌شود و در دو یا سه دور تمام می‌شود دلیلی برای حمایت از تیم نمی‌بینند و قرارداد هنگفت بسته نمی شود ولی اگر رفت و برگشت برگزار شود هم کیفیت بازی‌ها افزایش می‌یابد، هم قراردادها افزایش می‌یابد و هم مدت زمان رقابت‌ها طولانی می‌شود و این باعث می‌شود ورزشکاران در طول سال در تمرین باشند. یک مقدار قرارداد من فرق می‌کند. در کل پایین است و باید بهتر شود.

*لباس المپیک ریو از لندن بهتر است

لباس را پرو کردم، رنگ‌بندی خوب و از دوره‌ی گذشته بهتر بود. دو دست لباس، یک دست برای افتتاحیه و یک دست لباس برای بعد از بازی‌ها در نظر گرفته‌اند که قشنگ است و از المپیک لندن بهتر است.

*اگر اجازه داشته باشم برای تشویق به تماشای مسابقات ورزشکاران ایرانی خواهم رفت

در المپیک لندن با زهرا دهقان از بازیکنان تیرو کمان  هم اتاقی بودم، با الهه احمدی در رقابت‌های اینچئون آشنا شدم بسیار با یکدیگر بوده‌ایم، خیلی علاقه‌مند هستم مسابقات سایر رشته‌ها را تماشا کنم. امیدوارم با بازی من تداخل نداشته باشد و این اجازه را بدهند و من را به محل مسابقات سایر ایرانی‌ها هدایت کنند.

*در صفحات مجازی بسیاری از من تقاضای کمک دارند

اگر در حوزه بانوان مسئول باشم نخستین اقدام من این است که استعدادیابی کنم، کسانی که علاقه‌مند و دارای استعداد هستند را جدا می‌کنم و به آن‌ها واقعا رسیدگی می‌کنم و آنان را به حال خود رها نمی‌کنم. همه جوره تا جایی که در حد و توانم باشد حمایت می‌کنم. در صفحات مجازی بسیاری از من تقاضای کمک دارند و پول تهیه راکت را ندارند. خیلی علاقه‌مند هستم، کمک کنم و دلم واقعا می سوزد ولی خب من چه کاری از دستم بر می آید. حتی وقت آموزش به همه را ندارم ولی در آینده تا جایی که در توانم باشد در خدمت همه هستم. بعد از دوران قهرمانی در ورزش می‌مانم و خیلی علاقه‌مند هستم باشگاه خصوصی داشته باشم و تمام کسانی را که توانایی مالی ندارند را پیش خودم می آورم، فعالیت در مربیگری نیز بخشی از برنامه‌های من است.

*بازیکنان چینی را خیلی دوست دارم

روش زندگی و بازی کردن چینی‌ها را خیلی دوست دارم، بازیکنان آلمان نیز بسیار بااخلاق هستند و سال‌های سال توانسته‌اند در اوج باشند. گاهی اوقات تصور می‌کنم سنم بالا رفته است و دیگر نمی‌توانم بازی کنم و وقت آن رسیده کنار بگذارم ولی بعد با شرکت در مسابقه‌ها (جهانی و آسیایی) می‌بینم تمام هم دوره‌ای‌های من هر روز قوی‌تر می‌شوند، انگیزه‌ی من نیز بیشتر می‌شود. بیشتر کار می‌کنم، حتی بازیکنانی داشتیم تا ۴۰ سالگی در اوج بوده اند و با دیدن آن‌ها انگیزه ام  برای بازی کردن بیشتر می شود.

*از طریق رسانه‌هایی مثل خبرگزاری دانشجویان ایران به شهرت رسیده‌ام

بسیاری از مخاطبان خبرگزاری دانشجویان ایران قشر جوان هستند و اکثرا قشر جوان به دنبال پیگیری ورزش های حرفه‌ای هستند و این بسیار تاثیرگذار است، من نیز از همین طریق توانسته ام به شهرت دست یابم و شناخته شوم و این بسیار مفید است.

 ندا شهسواری

*والیبالیست‌ها هرچقدر پول بگیرند نوش جانشان

هر چقدر که برای والیبالیست هاپول هزینه شود نتیجه آن را کسب می کنند و پولی که می گیرند نوش جانشان. متاسفانه رشته های مدال‌آور قرار دادهای بالایی ندارند و من دلم واقعا می‌سوزد.

*خوش خوراکم

خوش خوراک هستم و خودم را با غذاهای مختلف وقف می‌دهم، از ایران با خودم چیزی برای خوردن به مسابقات نمی‌برم  چون اضافه می‌خورم، اگر بدانم کشوری که قصد اعزام به آن را دارم خیلی غذاهاش افتضاح باشد، یک چیز هایی با خودم می‌برم که گرسنه نمانم.

*اگر به چیزی علاقه‌مند هستید، حتما آن را پیگیری کنید

شعارم بعد از المپیک این است ورزش را دنبال نکنند چون آینده ندارد( با خنده)، اما واقعا اگر به چیزی علاقه‌مند هستید، آن را پیگیری کنید، هدف خود را روی علاقه خود بگذارید و تا آخر پیش بروید.

*بانوان را باور ندارند

نگاه به ورزش بانوان متفاوت است چون بانوان را در اصل باور ندارند و تصور می‌کنند بانوان نمی‌توانند مدال‌آوری کنند. در حال حاضر فدراسیون، وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک به این نتیجه رسیده‌اند که اگر به بانوان اهمیت دهند، نتیجه آن را خواهند دید، همانطور که در مالزی برای نخستین‌بار از دسته سه به دسته دو صعود کردیم و نشان دادیم می‌توانیم. تازه دارند باور می‌کنند خانم‌ها می‌توانند پا به پای مردان و حتی شاید بهتر از آن‌ها بالا بیایند. دختران نخست باید تلاش مضاعف داشته باشند تا بتوانند خود را اثبات کنند، این طور نیست که به آن‌ها مثل مردان سریع بها داده شود، اول باید خود را اثبات کنیم و بعد از آن حمایت شویم. البته شرایط در حال بهبود است. از وقتی که علی قارداشی در فدراسیون حضور دارد به همان نسبت که به مردان امکانات داده می‌شود به ما نیز امکانات می‌دهد. هر چه شرایط یکسان شود، انگیزه هم بیشتر می‌شود.

در پایان شهسواری به این سوال که آیا علاقه‌مند است سرمربی تیم ملی شود یا خیر گفت: سرمربی‌گری از بازیکن بودن بسیار سخت‌تر است و من علاقه‌ای به این کار ندارم.

تعداد بازديد : ۲۸۰ | نویسنده: omidbox nosrti | ۰ نظر

بهترین بازیگر زن و مرد شانزدهمین جشن حافظ سال ۹۵

نامزدهای بخش تلویزیون جشن «حافظ» در سال ۱۳۹۵ به شرح زیر می باشد

بهترین بازیگر مرد کمدی:
۱- علی اوجی (در حاشیه۱)
۲- جواد رضویان (در حاشیه۱)
۳- مهران غفوریان (در حاشیه۱)
۴- مهران مدیری (در حاشیه۱)
۵- احمد مهرانفر (پایتخت۴)

بهترین بازیگر زن کمدی:
۱- شهین تسلیمی (دردسرهای عظیم۲)
۲- نگار عابدی (شمعدونی)
۳- شبنم فرشادجو (در حاشیه۱)
۴- یکتا ناصر (جاده قدیم)
۵- نسرین نصرتی (پایتخت۴)

بهترین بازیگر مرد درام:
۱- حمیدرضا آذرنگ (دندون طلا)
۲- حامد بهداد (دندون طلا)
۳- پوریا پورسرخ (کیمیا)
۴- کامران تفتی (میکاییل)
۵- شهاب حسینی (شهرزاد)
۶- علی نصیریان (شهرزاد)

بهترین بازیگر زن درام:
۱- ستاره اسکندری (دندون طلا)
۲- پریناز ایزدیار (شهرزاد)
۳- ترانه علیدوستی (شهرزاد)
۴- بهنوش طباطبایی (میکاییل)
۵- الهام کردا (تعبیر وارونه یک رویا)

بهترین فیلمنامه :
۱- مسعود بهبهانی نیا (کیمیا)
۲- حسن فتحی و نغمه ثمینی (شهرزاد)
۳- داوود میرباقری (دندون طلا)
۴- سعید نعمت الله (میکاییل)

بهترین کارگردان:
۱- جواد افشار (کیمیا)
۲- فریدون جیرانی (تعبیر وارونه یک رویا)
۳- حسن فتحی (شهرزاد)
۴- سیروس مقدم (میکاییل)
۵- داوود میرباقری (دندون طلا)

بهترین مجموعه:
۱- پایتخت۴ (به تهیه کنندگی الهام غفوری)
۲- در حاشیه۱ (به تهیه کنندگی حمیدرضا مهدوی)
۳- دندون طلا (به تهیه کنندگی مهران برومند)
۴- شهرزاد (به تهیه کنندگی محمد امامی)
۵- کیمیا (به تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی)

تعداد بازديد : ۱۲۳۴ | نویسنده: omidbox nosrti | ۰ نظر

دانلود کامل شانزدهمین جشن حافظ ۲ مرداد ۹۵

دانلود شانزدهمین مراسم جشن حافظ ۹۵ با حضور بازیگران + تصاویر

دانلود جشن حافظ ۹۵

دانلود کامل مراسم جشن حافظ ۹۵,دانلود جشن حافظ ۹۵ با حضور بازیگران,

دانلود جشن حافظ ۹۵ به طور کامل,دانلود شانزدهمین دوره جشن حافظ,دانلود جشن حافظ,

دانلود جشن حافظ ۲ مرداد ۹۵ با لینک مستقیم,دانلود مراسم جشن حافظ ۹۵,دانلود شانزدهمین دوره جشن حافظ,

دانلود جشن حافظ شنبه ۲ مرداد ۹۵,دانلود فیلم جشن حافظ ۹۵,دانلود مراسم جشن حافظ با لینک مستقیم,

دانلود جشن حافظ ۱۳۹۵,جشن حافظ ۹۵ + دانلود,تصاویر بازیگران در جشن حافظ ۹۵,بازیگران در جشن حافظ ۹۵,دانلود کامل شانزدهمین جشن حافظ ۲ مرداد ۹۵,

عکس بازیگران در جشن حافظ ۲ مرداد ۹۵,جشن حافظ ۹۵,جشن حافظ ۲ مرداد ۹۵,

تصاویر بازیگران مشهور در جشن حافظ ۹۵,بازیگران زن در جشن حافظ ۹۵,

در مردادماه سال ۹۵ مراسمی با حضور بسیاری از بازیگران و هنرمندان برگزار شد به نام جشن حافظ که جوایزی از طرف تصویر دنیای هنر به بازیگران و هنرمندان عطا شد

برای دانلود مراسم و کسب اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب بروید

قرار هست در شانزدهمین جشن حافظ تقدیر ویژه ای از جمشید هاشم پور به عمل آید

جمشید هاشم‌پور متولد فروردین ماه ۱۳۲۳ در تهران با نام هنری جمشید آریا، مهم‌ترین ستاره دهه شصت سینمای ایران و تنها بازیگر پرکار و صاحب سبک در سینمای اکشن ایران است.

دانلود کامل شانزدهمین جشن حافظ ۲ مرداد ۹۵

بازیگران حاضر در مراسم:

داریوش ارجمند، افسانه بایگان، جمشید مشایخی، جمشید هاشم پور، حجت الاسلام زمانی، فریدون جیرانی، کمند امیرسلیمانی، پولاد کیمیایی، بهروز افخمی، شهرام مکری، شیلا خداداد، پریناز ایزدیار، محسن افشانی، حدیث فولادوند، فقیه سلطانی، ارسلان قاسمی، محمدرضا شفیعی، یغما گلرویی، نیوشا ضیغمی، مهتاب کرامتی، لیلا اوتادی، آزاده نامداری، میلاد کی‌مرام، آنا نعمتی، مهران غفوریان، لیلا بلوکات، نگار عابدی، ستاره اسکندری، علی اوسیوند، دانیال حکیمی، الهام حمیدی و… از جمله چهره‌هایی هستند که در جشن حافظ حضور یافتند.

برگزیدگان بخش های مختلف

تاریخ برگزاری مراسم

به پاس یک عمر فعالیت هنری و بازی در حدود صد فیلم که در بیش از نیمی از آنها نقش اول را داشته، فیلم‌هایی که مخاطبان زیادی را به سینما کشاندند و برای بازی‌های متفاوت و جذابش تندیس حافظ دستاورد هنری شانزدهمین جشن حافظ روز شنبه ۲ مرداد ۹۵ در سالن برج میلاد به این بازیگر سینما اهدا می‌شود.

دانلود کامل شانزدهمین جشن حافظ ۲ مرداد ۹۵

*********************************************

راهنمای دانلود :
پس از کلیک بر روی لینک دانلود مورد نظر خود،به صفحه ای هدایت می شوید؛لطفا ۶ ثانیه صبر کرده و بعد بر روی رد کردن تبلیغ کلیک نمایید،سپس دانلود با لینک مستقیم آغاز خواهد شد(این حالت فقط ۲ بار در روز برای هر IP ایجاد میشود و بار سوم شما بدون هدایت به هیچ صفحه ای فایل مورد نظر خود را دانلود خواهید کرد)

*********************************************

دانلود ویدئو برنده شدن مهران مدیری در جشن حافظ ۹۵

دانلود با لینک مستقیم

دانلود کامل مراسم بزودی در سایت قرار خواهد گرفت

عکس های شانزدهمین جشن حافظ ۹۵

تعداد بازديد : ۶۵۵ | نویسنده: omidbox nosrti | ۰ نظر