وبلاگ تفریحی

نوشته  مهدیهmhk کاربر نودشتیا

قسمتی از داستان:

بالاخره باخستگی زیاد به خونه رسیدم تمام بدنم درد گرفته یکی نیست بگه معلومه به خاطر دیشبه که اصلانخوابیدم

مقنعه روازسرم کشیدم موهام عرق کرده بود موهای کوتاهم که تا گردنم بود ولی همیشه رنگ میکردم اونم قهوه ای هیچ وقت رنگ موهای خودمو دوست نداشتم موهام مشکی بود پایینشون فربود ومن همیشه حسرت موهای لخت سیمین رومیخوردم پس همیشه قهوه ایشون میکردم خیلی دلم میخواست بلوند کنم اما همیشه فکرمیکردم بهم نمیاد ورنگ کردنشون به بلوند فقط ریسکه چون صورتم گندمگون بود وسفید سفید نبودم امازیادم سیاه نبودم

دستمو توکیفم کردم وپاکت سیگارم رودراوردم روی مبل لم داده بودم وکولر موهامو تکون میداد چشماموبستمو سیگاررو روی لبم گذاشتم

 قالب کتاب : PDF (مخصوص کامپیوتر) – JAR (جاوا) و ePUB (کتاب اندروید و آیفون) – APK (اندروید)

 پسورد : www.98ia.com

 منبع :  wWw.98iA.Com

 

 دانلود کتاب برای کامپیوتر (نسخه PDF)

 دانلود کتاب برای کلیه ی گوشی های موبایل (نسخه PDF)

 دانلود کتاب برای موبایل (نسخه پرنیان)

 دانلود کتاب برای موبایل (نسخه کتابچه)

 دانلود کتاب برای موبایل اندروید و آیفون (نسخه ePUB)

 دانلود کتاب برای اندروید (نسخه APK)

دانلود رمان جدید دانلود رمان دل شکسته از پاتوق رمان دانلود رمان دل شکسته pdf  دانلود رمان دل شکسته اندروید  دانلود رمان دل شکسته از نگاه دانلود ایفون دانلود رمان دل شکسته تبلت دانلود رمان دل شکسته جاوا  رمان دل شکسته 

 ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، ePUB ، APK

 قسمتی از متن رمان :

انقدرجیغ زده بودم که صدام بالا نمی اومد…نمی تونستم بفهمم..درک نمی کردم!

چند ساعت بود که گوشه ی باغ،روی زمین نشسته بودم؟نمی دونستم..چی شده بود؟اینم نمی دونستم..فقط می دونستم یه اتفاق غیر قابل جبران پیش اومده..یه اتفاق که پدرمو ازم گرفته بود!کسی نشست کنارم …سرمودرآغوش کشید…صداش بغض داشت:

-می دونم؛باورش سخته..خود من هم همین چند ساعته شکستم..پیر شدم..درد کمی نیست! ما علاوه بر پدرمون،بهترین دوستمونو از دست دادیم…

مکثی کرد…می دونستم که دلش اشوبه..که داغونه..

ادامه داد:

-قربونت برم ابجی..می خوای گریه کنی،گریه کن ولی هیچ وقت توی خودت نریز!

-داداش شهروز؟

-جانم؟

سکوت کردم…سوالم یادم رفت..شهروز همیشه حس خوبی بهم منتقل می کرد…همیشه با مهربونیاش؛حس داشتن یه پناهِ قرص ومحکمو بهم القا می کرد…

هنوزم باور نمی کردم ومی ترسیدم..می ترسیدم از صحت اون خبر!

گاهی ناباوری ارامش میاره وگاهی اضطراب وغم…توی اون لحظات اضطراب داشتم باچاشنی آرامش..دوحس متضاد درکنارهم!

از جا بلند شدم وبه سمت ساختمون رفتم..دوست داشتم کنار شاپرک باشم..کنار کسی که به اندازه ی خودم به بابا نزدیک بود…

دراتاقش ایستادم وتقه ای به در زدم:

-شاپرک…

به ثانیه نکشید که دروباز کرد وخودشو انداخت توی بغلم ؛گریه کرد، گریه کردم…

بین گریه هاش ناله کرد :

-خدا؟… بابام …وای خدابابام…اگه می فهمیدم این آخرین باریه که می بینمش یه دل سیر نگاش می کردم.باورم نمی شه شری،به خدا باورم نمی شه… کاش… کاش حداقل درست وحسابی باهاش خداحافظی می کردم.

 ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، ePUB ، APK

 قسمتی از متن رمان :

آقای مدیر که پیش بینی کرده بود دیر یا زود مرا ببیند که گوش کوهان را گرفته ام و به شیوه ی معلم های قبلی اورا به سوی دفتر می کشانم، زیرلب باخودش غرولندی کرد:

ـ” پس بالاخره تو هم صبرت تموم شد!”

معترضانه صدایم را بالا بردم:

ـ” آقای صادقی لطفا تکلیف منو با این کوهان پشت کوهی روشن کنید!”

مدیر بابی حوصلگی غرید:

ـ” شماره تلفن خونه تون روبده تا بگم بابات بیاد تعهد بده…”

با خشم دندان به هم ساییدم:

ـ” تعهد؟ کار این جونور از تعهد گذشته، دیوونه م کرده با این خل بازی هاش!”

بی تفاوتی مدیر روی اعصابم بود:

ـ” باشه، هرچی شما بگین… خیلی خب کوهان، شماره تلفن!”

این دیگر آخرش است! موقع ثبت نام بچه ها شماره از آنها نگرفته یعنی؟!

کوهان بی هیچ نگرانی و دلشوره ای پاسخ داد:

ـ” ما تلفن نداریم.”

مدیر هم اصلا دلشوره ای نداشت:

ـ” شماره همسایه تون رو بده.”

کوهان شماره ی همسایه اش را روی یک ورقه نوشت. مدیر شماره گیری کرد و زد روی بلندگو:

ـ” الو؟”

ـ” سلام خانم، ازمدرسه ی کوهان پشت کوهی تماس می گیرم. “

ـ” کوهان همسایه مونه، به من چه؟”

ـ” می شه لطفا پدرش رو صدابزنید؟”

ـ” نه! پدرش اون میش سیاه سفیده شون رو برده دامپزشکی، فکر کنم مش مشه گرفته، یا شاید هم جنون گاوی…”

ـ” خب مادرش رو صدا کنید!”

ـ” نمی شه، مادرش رفته جهازبرون دختر خوارشوهر خواهرش!! یه گلدون کریستال هفتاد و سه هزارتومنی هم به عنوان چشم روشنی براشون خریده تا چش و چال فامیل دوماد درآد!”

ـ” برادر بزرگ ترش چی؟”

ـ” بانامزدش رفتن مشهد زیارت، ساعت سه وبیست وپنج دقیقه صبح بلیط داشتن که دوساعت تأخیر بهش خورد و سرساعت ده و چهل و سه دقیقه پرواز کردن!!”

ـ” خودتون لطفا یه سر بیاین مدرسه.”

ـ” وا به من چه؟ مگه من فضولم؟!”

و بی هیچ مقدمه ای ارتباط از آن سوی خط قطع شد. مدیر با بی حوصلگی گوشی قطع شده را اندکی به سویم متمایل کرد تا بگوید دیدی قطع شد؟ وبعد بابی قیدی شانه ای بالا انداخت وگوشی را روی شارژرش گذاشت.

 ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، ePUB ، APK

 قسمتی از متن رمان :

باز هم آن ماشین سیاه…درست عین زندگیِ که این روزها سیاه تر از همیشه بود، عین آخرین قهوه ایی که نخورده و سرد شده از روی میز چوب گردوی دوست داشتنی اش جمع کردند…باید بگوید یادش بخیر؟…

پالتوی مارک سیاه رنگش که یادگار روزهای بی غم ثروت بود، را محکم دور خودش پیچید و به سوی در خانه آبی رنگشان که زنگ زده بود و پایین شهری و مهم تر از همه اجاره ایی…رفت.زیر چشم به ماشین که درش باز شد و دو تا از آن هیکلی های ساخته بیرون آمدند نگاه کرد .ترس به جانش افتاد و باز خدا نکند این شرخرهای نکبت مزدایی باشند.جلوی در ایستاد و دستش به سمتش نرفته صدایی لرز به تنش داد و پاییز منصف تر بود که لرز دادنش را حداقل در این ظهر پاییزی هدیه نمی داد…فکر کند این روزها پاییز را بیشتر از آدم ها…خصوصا مزاحم هایش دوست داشت!

-صبر کن خانوم!

نگاهی به اطرافشان انداخت.نفس راحتی کشید که در و پنجره های همسایه های جدید و فضولش بسته است.کمی نامهربان بودن و اخمو شدن اشکالی داشت؟!

با اخم و جسارتی که همیشگی بود و زبانزد عالم که نه حداقل تمام آنهایی که قاصدک نیکو را می شناختند، به سویشان برگشت و باید عین خودشان گردن کلفت بود.دست به کمر زد و گفت:فرمایش؟

مردی که کت سیاه رنگش کمی عقب رفته بود تا سینه اش را فراخ تر نشان دهد جلو آمد و بدون نرمش و با اخم گفت:بابات کجاست؟ تا کی قراره عین موش خودشو قایم کنه؟

این مرد گستاخ رسم ادب در مقابل خانم ها نمی دانست…اصلا!

دهانش تلخ شد.وقت ترس که نبود، بود؟ بدون آنکه جسارت را فدای تن بالا رفته صدای آن مرد هیکل ساخته شود گفت:اولا ترسو هفت جد و آبادته، دوما چه فرت و فرت میاین جلو در مردم؟ که چی بشه؟ کارخونه پول سازی داریم؟ این مزدایی از خدا بی خبر ول کن نیست؟ بابام گفت میده یعنی میده.حالیتونه الان دستش تنگه؟ تو خونه ی اجاره ایی تو جنوبی ترین منطقه ی شهر نشسته؟…

خواست ادامه دهد که مرد دوم که کمی کوتاه تر بود اما وحشتناک تر از او گفت:زبون به دهن بگیر دختر…ببین تورو خدا پول مردمو نمیدن دمم درآوردن…به اون بابای بی غیرتت بگو جناب مزدایی گفت اگه تا سرماه پولو جور نکنه بلایی سرش میارم که هرروز بره سجاده پهن کنه و التماس خدا که چرا این اتفاق افتاده.روشن که تلاوت شد نه؟

مثلا چاله میدانی بود دیگر؟

-هه نترسون منو مردیکه ی پفکی، برو بگو بیا منتظرتیم.در ضمن بابای من اینجا نیست شهرستانه رفته پول جور کنه.

مرد اول گفت:نه انگار ملایم بودن دردیو دوا نمی کنه…

به سوی قاصدک رفت و بازویش را محکم چنگ زد و با چشمانی که تمام زورش را زده بود که وحشت را القا کند گفت:فقط تا سر ماه، حساب کن دختر، یه هفته مونده، اگه جور نشد…

لبخندی به همکارش زد که معنیش خدا نکند آنچه باشد که قاصدک بیچاره فکر کرده بود.

-شیرفهم شد؟

قاصدک دستش را محکم کشید و با خشم گفت:برین گم شین آشغالا، حرفاتونو زدین منم گوشمو مفت مفت دادم واسه شنیدن، حالا برین تا به گند نکشیدین اینجارو.

 ساخته شده با نرم افزار : پی دی اف ، پرنیان ، کتابچه ، اندروید ، ePUB ، APK

 قسمتی از متن رمان :

همه چیز اتاق داشت فریاد می زد , من به انجا تعلق ندارم . پله ها درحال ریزش بودند و تماشاگران با فریاد شانه به شانه ی هم ایستاده بودند. هوا ترکیبی از بوی خون , عرق و ماندگی می داد . دستهای دراز شده برا دادن پول , اسمها و شماره های که با فریاد گفته می شد درک همه چیز را به قدری سخت کرده بود, که برای فهم همدیگر از حرکت دستها استفاده می شد . خودم را میان جمعیت فشار دادم و به دنبال بهترین دوستم راه افتادم . آمریکا در حالی که لبخند پهنش حتی زیر نور کم جان اتاق هم پیدا بود گفت :

“پولهات رو داخل کیفت نگه دار, ابی “

شِپلِی فریاد زد :

” نزدیک هم بمونید ,الان شروع بشه همه چیز بدترم میشه ” .

امریکا در حالی که شِپلِی ما را به طرف دریای از ادم هدایت می کرد ,اول دست او و بعد دست من را گرفت . صدای بلندی شبیه غرش یک گاو نر فضای مه الود اتاق را شکست . از ترس یک متر به هوا پریدم و برای پیدا کردن منبع صدا اطرافم را نگاه کردم . مردی درحالی که مقدار زیادی پول نقد در یک دست و بلندگوی در دست دیگرش داشت , روی یک صندلی چوبی ایستاده بود . بلندگو را به دهان نزدیک کرد و گفت :

” به حمام خون خوش امدین , اگه دنبال اقتصاد ۱۰۱ هستید باید بگم جای کاملا اشتباهی تشریف اوردی ,دوست من ! اگه دنبال رینگ میگردین اینجا همون جای که دنبالش می گردین. اسم من آدامه . قوانین رو من تعیین می کنم . من می گم کی برنده شده . شرط بندی به محض اینکه حریفها وارد رینگ شدن تموم می شه .دست زدن به مبارزها ممنوع , کمک کردن و نزدیک شدن به رینگ ممنوع …اگه قوانین رو بشکنین , یک دل سیر کتک می خورین و بدون اینکه پولتون رو بگیرید, با یک تیپا بیرون می شین . این شامل حال شما هم می شه خانوم ها “