دختران کوچکی که استعداد ذاتی درخشیدن روی پرده نقره ای را از خانواده به ارث برده اند. خیلی زود و در نقش های کمرنگ کودکانه جلوی دوربین قرار می گیرند تا رد پای مادران شان را دنبال کنند.
پونک: آن ها از همان سال های کودکی، با فشار تبدیل شدن به یک سلبریتی رشد می کنند و اگر تصمیم به تحمل این فشار بگیرند و از سینما فراری نشوند. در بزرگسالی فرصت خوبی برای درخشیدن در مقابل دوربین به دست می آورند. در سینمای ایران، چندین زوج مادر- دختر حضور داشته اند که بیشتر آن ها، سابقه حضور در فیلم های مشترک را دارند. فیلم هایی مشترک با کارگردان هایی که مادر را دیده اند و دختر را انتخاب کرده اند!
آزیتا حاجیان و مهراوه شریفی نیا
در دو سال اخیر، توجه و جوایز رسانه ای شامل حال ملیکا شده اند اما حالا مهراوه این شانس ویژه را به دست آورده تا در کنار مادرش در طولانی ترین سریال بعد از انقلاب صدا و سیما، نقش اول را بازی کند.
مهراوه شریفی نیا، پیش از این نیز سابقه حضور در آثار مشترک با مادرش را داشته است. روندی که از نقش لیلای کوچک در دزد عروسک ها شروع شد و مدتی بعد به سریال پرحاشیه ساعت شنی رسید. سریالی که برای اولین بار مهراوه را به شکل جدی در تلویزیون مطرح کرد و این فرصت را به او داد تا در چند سکانس، همبازی یکی از متفاوت ترین کاراکترهای دوران بازی مادرش شود.
آزیتا حاجیان و مهراوه شریفی نیا، این روزها روی بورس ترین مادر- دختر هنرمند ایرانی به شمار می روند. به ویژه حالا که کیمیا، به احساساتی ترین قسمت های ممکن رسیده است.
نورا هاشمی و گلاب آدینه
برای فرزند گلاب آدینه و مهدی هاشمی، چه راهی به جز هنرمند شدن ممکن است وجود داشته باشد؟ مرور کارنامه گلاب آدینه، نشان می دهد که او یکی از گزیده کارترین بازیگران سینمای ایران در همه این سال ها بوده است.
بیشتر فیلم های دوران بازیگری او، شاخص ترین آثار دوران خودشان بوده اند. آدینه بعد از بازی در «آرامش در میان مردگان» در سال ۸۴، شش سال از سینما دور بود و اکران نشدن قصه ها تا چند سال، این دوری را تقویت کرد تا زمانی که او با «من دیگه گو مارادونا هستم» دوباره به شکل جدی به سینما برگردد.
دختر او نورا هاشمی که ورود به سینما را به عنوان بازیگردان آغاز کرده بود، در عروس افغان و آرامش میان مردگان، همبازی مادرش شد اما درست به سبک خود آدینه، ترجیح داد در فیلم های زیادی بازی نکند. نورا درست مثل مادرش از سال ۸۴ به بعد، تنها دو پروژه سینمایی را به اتمام رسانده است. حوالی اتوبان و جیب بر خیابان جنوبی.
پگاه آهنگرانی، منیژه حکمت
تقریبا در همه تجربه های سینمایی پگاه آهنگرانی، رد پای منیژه حکمت دیده می شود. پگاه به عنوان یک بازیگر نوجوان در «دختری با کفش های کتانی» خوش درخشید. فیلمی که مادرش در آن نقش مدیر تولید و برنامه ریز را ایفا می کرد.
دو سال بعد، حکمت اثر پرسر و صدای «زندان زنان» را کارگردانی گروه و دخترش را در میان بازیگران اصلی این فیلم قرار داد و پگاه نیز نشان داد که مستعد تبدیل شدن به یک ستاره در سینمای ایران است.
این اتفاق عینا در «سه زن» نیز تکرار شد و در «صداها» و «ورود آقایان ممنوع» نیز حضور در منیژه حکمت به عنوان تهیه کننده کمک زیادی کرد تا پگاه در کست فیلم جای بگیرد. کمی بعد اما اوضاع تغییر کرد. این بار پگاه در «دربند» بدون حضور مادرش خوش درخشید و صاحب سیمرغ شد. او در لحظه درستی از دوران بازیگری به استقلال رسید.
غزل شاکری و فرشته طائرپور
اولین پروژه تهیه کنندگی فرشته طائرپور در سینما در سال ۶۷، دختر کوچک او را صاحب شهرت زیادی کرد. غزل شاکری، بازیگر اصلی فیلم سینمای کودکانه گلنار بود. فیلمی که هنوز هم در بازپخش ها مورد توجه کودکان قرار می گیرد. شاکری بعد از گلنار، ۱۷ سال دیگر جلوی دوربین نرفت و با فیلمی به تهیه کنندگی مادرش به سینما برگشت. ۴ سال بعد از «وقتی همه خواب بودند» غزل شاکری بالاخره صاحب یک نقش جدی شد. نقش اصلی «آینه های روبرو» فیلم که این بار طائرپور به عنوان نویسنده در آن حضور داشت.
باران کوثری و رخشان بنی اعتماد
دو سال بعد از تولد باران، رخشان بنی اعتماد کارگردانی فیلم های بلند در سینمای ایران را آغاز کرد. «خارج از محدوده» و «زرد قناری» اولین فیلم های بلند بنی اعتماد به شمار می رفتند و «نرگس» اولین فیلم او با بازی دختر کم سن و سالش باران کوثری بود. از ان به بعد، باران تبدیل به بازیگر ثابت فیلم های مادرش شده بود.بازی باران در فیلم های بنی اعتماد، با «خون بازی» از همیشه جدی تر شد.
این اولین بار بود که نقش اول کارهای بنی اعتماد به دخترش می رسید و این کاراکتر موفق، یکی از بهترین بازی های کوثری جوان را رقم زد و او را به یک بازیگر تثبیت شده در سینمای ایران تبدیل کرد. باران و مادرش در همان سال ها، پروژه مشترک دیگری داشتند. بنی اعتماد قصه شخصیت های سابق اش را در «قصه ها» ادامه داد و باران ادامه شخصیت اش در خون بازی را در یکی از مورد توجه ترین سکانس های قصه ها با پیمان معادی بازی کرد. این آخرین همکاری آن ها، در سال های کم کار شدن بنی اعتماد بود. فیلمی که با ۵ سال تاخیر روی پرده رفت. باران کوثری نیز بعد از مدتی ممنوع الکاری، با قدرت به سینما برگشته و این روزها فعالیت زیادی در اکران ها دارد.